Ouderen in kleine kernen zijn door een combinatie van factoren extra kwetsbaar voor vereenzaming en verwaarlozing. Dit staat haaks op het beeld van het dorp als een plek waar sociale ondersteuning en informele zorg van oudsher goed gedijen.
Eén en ander komt naar voren uit een themanummer van het tijdschrift over ouder worden en samenleving Geron. De belangrijkste oorzaak voor de problemen waar ouderen op het platteland tegenaan lopen is demografisch. Jonge, actieve bewoners trekken weg, terwijl het aantal ouderen zowel in absolute als relatieve zin groeit. Waar het aandeel 60-plussers in de vier grote steden uitkomt op ruim 17 procent, is dit percentage in de kleinste gemeenten dubbel zo hoog. Het aantal 80-plussers is in kleine gemeenten met 8 tot 10 procent bijna twee keer hoger dan het landelijke gemiddelde.
“Dorpen vergrijzen en steeds meer Nederlandse dorpen hebben te maken met bevolkingsdaling”, constateert sociaal geograaf Frans Thissen. “In krimpende dorpen is de vergrijzing nog sterker. Omdat ouderen tegenwoordig langer thuis blijven wonen (ageing in place) zal het aandeel ouderen juist in kleine dorpen sterk toenemen.”
