Laat zien wat je waard bent

De veranderingen in de Wmo en de AWBZ leiden tot veel verontrustende en tegenstrijdige berichten. Dat er een kanteling komt, is een feit. Hoe kun je daar het best mee omgaan als verzorgende?

Marga Visscher en Mieke Ehlebracht hebben in een eerdere editie van Thuiszorg een overzicht gegeven wat de veranderingen voor jou als verzorgende betekenen. Zoals het er nu uitziet worden gemeentes verantwoordelijk voor alle niet-medische zaken, terwijl de zorgverzekeraars de medische zorg vergoeden. Groot strijdpunt is jouw positie: die van de verzorgende. Hoort verzorging nou bij de medische zorg of juist bij de begeleiding? Gemeentes willen de verzorging aanbieden in een breed pakket van begeleiding. De cliënt zal hierdoor het idee krijgen dat ze jarenlang betaald hebben voor zorg die ze nu niet krijgen. Hoe ga dan als verzorgende om met vragen van de cliënt?

Luisteren

De ontevredenheid van de cliënt die minder zorg krijgen dan ze verwachten, komt meestal bij jou terecht. Het is niet prettig om mensen te zien worstelen met dit probleem. Zeker verzorgenden, die de cliënt tevreden willen achterlaten, kunnen dan het gevoel krijgen alle problemen op te moeten lossen. Toch kan dat niet. Bovendien: als de oplossing van de  cliënt zelf komt, is hij op langere termijn beter af.

Je hoeft echter niet aan de zijlijn toe te kijken als je ziet dat het niet goed gaat met een cliënt. Integendeel. Verzorgenden zijn het beste benaderbaar voor cliënten. Tussen de bedrijven door kun je makkelijk gesprekjes voeren. Daarbij kun je mensen ook ondersteunen bij het zoeken van oplossingen, ze zelf laten nadenken. De kunst is dan om niet alle oplossingen aan te dragen, maar vooral te luisteren. Als iemand bijvoorbeeld vraagt om een scootmobiel, zit daar vaak een vraag achter. Bijvoorbeeld dat hij zich eenzaam voelt doordat hij zich niet kan verplaatsen. Afhankelijk van waar iemand naartoe wil, zijn daar verschillende oplossingen voor. Een scootmobiel is er één van.

Signaleren

De signalerende functie van verzorgenden in de thuiszorg is van onschatbare waarde. Komt de cliënt er met zijn eigen omgeving niet uit en zie je dat er meer zorg of begeleiding nodig is, dan kun je aan de bel trekken, bijvoorbeeld bij het wijkteam. Het is daarbij heel belangrijk dat je op een professionele manier signaleert. Daarmee laat je zien dat je weet wat belangrijk is en wat minder. Als iemand ondanks zijn suikerziekte te veel snoept, kun je daar weinig aan doen met meer zorg of begeleiding. Ook als iemand te laat naar bed gaat, is dat een eigen keuze en kun je jouw normen en waarden niet opdringen. Professioneel signaleren houdt in dat je op de juiste manier relevante zaken doorgeeft en daar duidelijk in bent. ‘Het gaat niet goed met mevrouw x’, is een onduidelijk verhaal. Wat gaat er niet goed, hoe komt het en wat is het gevolg daarvan? Het is van wezenlijk belang dat verzorgenden zich op deze manier op de kaart zetten bij het sociale wijkteam. Laat anderen zien dat je een onmisbare schakel bent, alleen dan kun je je positie behouden. Jij bent de oren en ogen voor hulpverleners op afstand.