Onderzoek en behandeling hartfalen

Van de meer dan 100.000 mensen die last hebben van een vorm van hartfalen, zijn er veel die langere tijd hulp nodig blijven houden van de thuiszorg. Krijg jij weleens vragen van je cliënten rond hartfalen? Het is dan prettig om te weten waaruit de behandeling bestaat en waar ze momenteel zoal met onderzoek rond hartfalen mee bezig zijn.

Waaruit bestaat de behandeling?

Medicijnen zijn de meeste geijkte behandeling bij hartfalen. Meestal gebruikt de patiënt een combinatie van bijvoorbeeld vaatverwijders, bètablokkers (om de bloeddruk en de hartslag te verlagen) en plastabletten tegen de vochtophoping. Als dit niet werkt, schrijft de cardioloog andere medicatie voor. Welke hangt af van de klachten. Als de twee hartkamers niet tegelijk samentrekken, kan de patiënt een pacemaker krijgen met cardiale resynchronisatietherapie. Dit zorgt dat de kamers tegelijk samentrekken. Afhankelijk van de oorzaak van het hartfalen kan een operatie helpen. Vaak combineert de hartchirurg verschillende ingrepen in één operatie. Denk aan de reparatie van een hartklep, een bypassoperatie of het verstevigen van uitgerekte hartkamers. Als het hartfalen heel ernstig is kan een harttransplantatie de enige uitkomst zijn. Lang niet iedereen komt hiervoor in aanmerking en de wachtlijst is lang, omdat er niet genoeg donorharten zijn. Soms krijgt de patiënt een steunhart om de tijd tot de transplantatie te overbruggen. Er zijn interessante ontwikkelingen gaande omtrent het steunhart, waardoor dit een steeds reëlere blijvende oplossing lijkt te worden voor mensen met deze hartaandoening.

Onderzoek naar genezing

Bij mensen met hartfalen zijn de hartspiercellen langer. De eiwitten die ervoor zorgen dat de hartspiercellen samentrekken, breken langzaam af. Hoe deze achteruitgang precies in zijn werk gaat, is onduidelijk. De Hartstichting financiert onderzoek naar hartfalen, zodat genezing in de toekomst mogelijk wordt. De eiwitten die ervoor zorgen dat een hart goed kan samentrekken spelen daarbij een belangrijke rol.

Groei hartspiercellen remmen

In een uiterste poging om de kracht van het hart te herstellen, worden de hartspiercellen bij hartfalen steeds groter. Helaas heeft deze groei uiteindelijk een negatief effect op de werking van het hart. Sommige hartspiercellen sterven uiteindelijk zelfs af. Cardioloog in opleiding Daan Westenbrink onderzoekt of een bepaald eiwit verantwoordelijk is voor de ongewenste groei van hartspiercellen tijdens hartfalen. Onlangs is er een nieuw eiwit ontdekt dat mogelijk een rol speelt. Als dit eiwit inderdaad verantwoordelijk blijkt voor de groei van hartspiercellen en het ontstaan van hartfalen, wordt het mogelijk medicijnen te ontwikkelen die hartfalen afremmen.

Kleiner eiwit in beeld

Ook onderzoekers aan het AMC in Amsterdam krijgen geld van de Hartstichting voor hun studie naar hartfalen. Hier gaat het eveneens om een bepaald eiwit, dat mogelijk een rol speelt bij deze aandoening. De onderzoeksgroep van dr. Ralph van Oort heeft ontdekt dat dit eiwit in zieke harten mogelijk kleiner is dan in gezonde harten. Het eiwit komt ook voor bij patiënten met de ziekte van Steinert, een erfelijke spierziekte die vaak ook hartproblemen geeft. De onderzoekers gaan in kaart brengen hoe dit eiwit eruitziet bij mensen met en zonder hartfalen en bij mensen met de ziekte van Steinert. Vervolgens zullen zij proberen de schadelijke varianten van het eiwit te blokkeren.

>>Lees meer over de klachten bij hartfalen en waar je in de thuissituatie op moet letten.