Alzheimer is een ziekte van de hersenen waarbij de patiënt soms in snel tempo dementeert. Hij kan te maken krijgen met een combinatie van stoornissen in het geheugen, in stemming en in gedrag.
Andere symptomen zijn onder andere taalstoornissen, achterdocht, verzamelzucht, verwijzingen naar het verleden en denkstoornissen. Als er eenmaal dementie is vastgesteld, is de kans groot dat de ziekte zich al 10 tot 15 jaar heeft ontwikkeld in het lichaam. In een later stadium zal de patiënt niet meer in staat zijn om allerlei vertrouwde handelingen, zoals aan- en uitkleden en het zichzelf verzorgen, te verrichten.
Uiteindelijk is hij volledig afhankelijk van dagelijkse verzorging. De ziekte van Alzheimer wordt meestal vastgesteld bij personen ouder dan 65 jaar. Een neuroloog of een (neuro) psycholoog stelt de ziekte vast na het doen van geheugentests, een uitgebreid medisch onderzoek en het voeren van gesprekken met de familie.
De gemiddelde ziekteduur is acht jaar. Er is geen genezing voor de ziekte. Behandelingen hebben vooral als doel de kwaliteit van leven van de patiënten te verbeteren of om verergering van de klachten tegen te gaan.
Hoe kun je je als verzorgende of naaste inleven in iemand met Alzheimer?
Alzheimer Experience
Hoe een Alzheimer patiënt zich precies voelt, zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen. Er is wel een Alzheimer Experience. Dit is een interactieve film waarbij je kunt bepalen door wiens ogen je het verhaal volgt: die van de patiënt of van degenen om haar heen. Tussendoor kun je ervoor kiezen uitleg van een arts te krijgen bij wat er gebeurt.
Alzheimer Café
Veel van het onderzoeksgeld voor onder andere Alzheimer gaat naar het buitenland. Vooral Parijs doet veel als het gaat om onderzoek naar vormen van dementie omdat de toenmalige president daar veel geld voor had vrijgemaakt. Nederland is daarentegen goed in het aanbieden van platformen voor het delen van kennis: de Alzheimer Cafés en enkele Alzheimer theehuizen voor familieleden, patiënten en verzorgenden die liever in het Turks of Marokkaans willen praten.
Vooral in grotere steden met meer en meer alleenstaande Alzheimer patiënten zijn, en de zorg misschien wat meer op afstand.
Boek
Een heel bekend boek geschreven vanuit het perspectief vanuit een dementerende man, is Hersenschimmen van Bernlef. De schrijver heeft voor het schrijven van het boek enorm veel voorstudie gedaan om zich zelf in te leven. Je weet natuurlijk nooit of het beeld dat de schrijver schept helemaal klopt, maar door het taalgebruik van de hoofdpersoon dat naarmate het verhaal vordert, verandert en korter en chaotischer wordt, lijkt het een erg realistisch beeld te geven.
